Times Insider kim olduğumuzu ve ne yaptığımızı açıklar ve gazeteciliğimizin bir araya gelme şekline ilişkin bilgiler sağlar.
New York merkezli Instagram ünlü tırnak sanatçısı Mei Kawajiri hakkında bir makale yazmak istediğimde, daha önce hiç profesyonel bir manikürüm olmamıştı. Ya da gerçekten her manikür.
Annem – iyi bir ucube, eğer biriyle tanışırsan – temelde manikürlere karşıydı, çünkü oje Lekeler. Büyüdüğümde, bir arkadaşımın evine gittim ve Gizlice Tırnaklarımı Kanıtları ovmak için sadece Polonya'yı kullanmak için aldım.
Sonra lisede voleybol oynadım ve parmaklarınızı tozlu bir deri eldiven içine itip bir çizgi sürücüsüne sokup almadığınızı bilmiyorum, ama diyelim ki manik kapıların ve voleybolun tam olarak karışmadığını söyleyelim.
Bununla birlikte, tırnaklar her zaman benim için bir büyülenmenin bir nesnesi olmuştur, ister Sigourney dokumacıları “Delikler” veya Cynthia erivos orman-yeşil-akrilkrilikler filmindeki purpink-rattlesnake-kıvrık kabuklar şeklinde “Wicked” de.
Geçen yıl, Cardi B, Ariana Grande ve Bad Bunny gibi yıldızlar için sofistike tırnak görünümleri yaratan Bayan Kawajiri'nin Instagram sayfasına rastladım. Anime kahramanlarının elle çizilmiş portreleri olan tırnaklar vardı. Mücevher ve dantel ile gömülü altı inç akrilik set. Kuşkonmaz, patates kızartması, saç kemerleri kirli çoraplardan 3 boyutlu minyatürler ile ipuçları.
Bunlar sadece manikür değildi. Onlar sanat eserleriydi.
Zamanlarda projeler ve işbirlikleri projesinin editör yardımcısı Dan Saltzstein, Ocak ayında, sanat seviyesine yükselen uzmanlar hakkında zanaat dizisinin yaklaşan bir sanatına sahip olup olmadığım konusunda mükemmel bir adayım vardı.
Dizideki makaleler, kolayca sindirilebilir adımlarda sıklıkla karmaşık bir yaratım sürecini söküyor: Birinin tam olarak nasıl ustaca çığlık attığı, altı yıllık bekleme süresi olan 5.000 dolarlık eyer, ör.
Başlangıçta Bayan Kawajiri ve fotoğrafçımız ve videografımız Sasha Autyunova ile birlikte bir fotoğraf çekimiydim, ama büyükbabam öldü (95 yaşındaydı) ve anma törenine katılmak için çekimi kaçırmak zorunda kaldım.
Bu yüzden ertesi hafta Bayan Kawajiri ile bir röportaj planladım ve üç saatlik bir teknik sürecin gözlemlemeden tanımlandığı bir makale yazma zorluğu ile karşılaştım. Farklı tırnak uçları vardı? Farklı keskinlik mi? Bu benim için bir vahiydi.
Ancak 90 dakikalık konuşmamız sırasında Bayan Kawajiri, beni bir ipucu ile aletler kurdu fırçasına götürdü.Sunmak Minyatür kruvasan ve valiz oluşturmak için kullandığı 3-B jelin adı olan en iyi 3 boyutlu formlarını doldurmaya karar verdiği göz farı.
Boşlukları dolduramadığımda işlerin nasıl çalıştığını veya adımların nasıl geliştiğini sordum. Baz kat nedir? Üst kat nedir? Bir jel manikür ile normal arasındaki fark nedir?
Bayan Kawajiri çok sabırlıydı. Ve bir bakıma, raporlamam, çalışmalarını gözlemlediğimden daha kalıcı bir konsantrasyon gerektiriyordu.
Sık sık görünen gazeteciler için bir bulmacanın bir parçasıydı: belirli bir konu hakkında daha fazla bilgi edinmek daha mı iyi, böylece ses veya nüanslı sorular sorabilir veya birçok okuyucunun yaptığı gibi yeni bir geçmişe sahip bir neofit olabilir mi?
Eminim sanatsal bir tırnak aşığı veya manikürü bile olan birinin belirli teknikler hakkında daha fazla şey soracağından eminim. Ama sonunda – umarım – tırnak sanatı hakkında ilk bilen okuyucular için daha net ve daha erişilebilir bir makale için deneyimsizliğimi yaptı.
Küçük bir tuval üzerinde ayrıntılı ayrıntılı seviyelerin yaratılmasına giren sanat için bir takdir dağıttım. Bayan Kawajiri tırnaklara olan ilgisini bir kendini ifade etme biçimi olarak açıkladığında dinledim. Gerçek hayatında, bebeğinin şişesi kadar banal olan nesnelerden her yerde ilham bulmasının harika olduğunu düşündüm.
Aldatıcı bir şekilde karmaşık bir şey yaratmak için gerekli olan süreci belgelemek için çok küçük bir soru olmadığını hatırlattım. Okuyucunun yanında öğreniyorum, bu yüzden sahip olduğum tüm sorular muhtemelen izleyicimi paylaşacak.
Bu, gazeteciliğin en büyük sevinçlerinden biri-asla hayal edemeyeceğim insanlar ve yerler hakkında yazıyorum ve bu, oscar kırmızı halı ya da patates çiplerinden ilham alan tırnakların bir cümlesi olduğu bir şiir olsun, görünüşte basit kreasyonlara dahil edilen çaba tarafından sık sık şaşırıyorum.
Ve endişelenme, anne – kendi tırnaklarım her zamanki gibi sıkıcı, pembe ve temiz.
New York merkezli Instagram ünlü tırnak sanatçısı Mei Kawajiri hakkında bir makale yazmak istediğimde, daha önce hiç profesyonel bir manikürüm olmamıştı. Ya da gerçekten her manikür.
Annem – iyi bir ucube, eğer biriyle tanışırsan – temelde manikürlere karşıydı, çünkü oje Lekeler. Büyüdüğümde, bir arkadaşımın evine gittim ve Gizlice Tırnaklarımı Kanıtları ovmak için sadece Polonya'yı kullanmak için aldım.
Sonra lisede voleybol oynadım ve parmaklarınızı tozlu bir deri eldiven içine itip bir çizgi sürücüsüne sokup almadığınızı bilmiyorum, ama diyelim ki manik kapıların ve voleybolun tam olarak karışmadığını söyleyelim.
Bununla birlikte, tırnaklar her zaman benim için bir büyülenmenin bir nesnesi olmuştur, ister Sigourney dokumacıları “Delikler” veya Cynthia erivos orman-yeşil-akrilkrilikler filmindeki purpink-rattlesnake-kıvrık kabuklar şeklinde “Wicked” de.
Geçen yıl, Cardi B, Ariana Grande ve Bad Bunny gibi yıldızlar için sofistike tırnak görünümleri yaratan Bayan Kawajiri'nin Instagram sayfasına rastladım. Anime kahramanlarının elle çizilmiş portreleri olan tırnaklar vardı. Mücevher ve dantel ile gömülü altı inç akrilik set. Kuşkonmaz, patates kızartması, saç kemerleri kirli çoraplardan 3 boyutlu minyatürler ile ipuçları.
Bunlar sadece manikür değildi. Onlar sanat eserleriydi.
Zamanlarda projeler ve işbirlikleri projesinin editör yardımcısı Dan Saltzstein, Ocak ayında, sanat seviyesine yükselen uzmanlar hakkında zanaat dizisinin yaklaşan bir sanatına sahip olup olmadığım konusunda mükemmel bir adayım vardı.
Dizideki makaleler, kolayca sindirilebilir adımlarda sıklıkla karmaşık bir yaratım sürecini söküyor: Birinin tam olarak nasıl ustaca çığlık attığı, altı yıllık bekleme süresi olan 5.000 dolarlık eyer, ör.
Başlangıçta Bayan Kawajiri ve fotoğrafçımız ve videografımız Sasha Autyunova ile birlikte bir fotoğraf çekimiydim, ama büyükbabam öldü (95 yaşındaydı) ve anma törenine katılmak için çekimi kaçırmak zorunda kaldım.
Bu yüzden ertesi hafta Bayan Kawajiri ile bir röportaj planladım ve üç saatlik bir teknik sürecin gözlemlemeden tanımlandığı bir makale yazma zorluğu ile karşılaştım. Farklı tırnak uçları vardı? Farklı keskinlik mi? Bu benim için bir vahiydi.
Ancak 90 dakikalık konuşmamız sırasında Bayan Kawajiri, beni bir ipucu ile aletler kurdu fırçasına götürdü.Sunmak Minyatür kruvasan ve valiz oluşturmak için kullandığı 3-B jelin adı olan en iyi 3 boyutlu formlarını doldurmaya karar verdiği göz farı.
Boşlukları dolduramadığımda işlerin nasıl çalıştığını veya adımların nasıl geliştiğini sordum. Baz kat nedir? Üst kat nedir? Bir jel manikür ile normal arasındaki fark nedir?
Bayan Kawajiri çok sabırlıydı. Ve bir bakıma, raporlamam, çalışmalarını gözlemlediğimden daha kalıcı bir konsantrasyon gerektiriyordu.
Sık sık görünen gazeteciler için bir bulmacanın bir parçasıydı: belirli bir konu hakkında daha fazla bilgi edinmek daha mı iyi, böylece ses veya nüanslı sorular sorabilir veya birçok okuyucunun yaptığı gibi yeni bir geçmişe sahip bir neofit olabilir mi?
Eminim sanatsal bir tırnak aşığı veya manikürü bile olan birinin belirli teknikler hakkında daha fazla şey soracağından eminim. Ama sonunda – umarım – tırnak sanatı hakkında ilk bilen okuyucular için daha net ve daha erişilebilir bir makale için deneyimsizliğimi yaptı.
Küçük bir tuval üzerinde ayrıntılı ayrıntılı seviyelerin yaratılmasına giren sanat için bir takdir dağıttım. Bayan Kawajiri tırnaklara olan ilgisini bir kendini ifade etme biçimi olarak açıkladığında dinledim. Gerçek hayatında, bebeğinin şişesi kadar banal olan nesnelerden her yerde ilham bulmasının harika olduğunu düşündüm.
Aldatıcı bir şekilde karmaşık bir şey yaratmak için gerekli olan süreci belgelemek için çok küçük bir soru olmadığını hatırlattım. Okuyucunun yanında öğreniyorum, bu yüzden sahip olduğum tüm sorular muhtemelen izleyicimi paylaşacak.
Bu, gazeteciliğin en büyük sevinçlerinden biri-asla hayal edemeyeceğim insanlar ve yerler hakkında yazıyorum ve bu, oscar kırmızı halı ya da patates çiplerinden ilham alan tırnakların bir cümlesi olduğu bir şiir olsun, görünüşte basit kreasyonlara dahil edilen çaba tarafından sık sık şaşırıyorum.
Ve endişelenme, anne – kendi tırnaklarım her zamanki gibi sıkıcı, pembe ve temiz.