İlk yarıda İngilizler, zayıflara karşı güçlüyü oynadılar: ancak Azzurri’nin belki de önümüzdeki yıl Olimpico’da intikamını alabileceğine inanmak için iyi nedenler var. İtalyanların kazandığı (14-12) toparlanma çok önemli bir sinyal. Twickenham’da ev sahibi, belki de Six Nations’daki ilk maçına ve Oval Temple’ın büyülü atmosferine maruz kalan Yeni Zelandalı bir hakemin desteğiyle durumu fiziksel bir düzeye çıkardı: 2’ye karşı 4 deneme yaptılar, haklı olarak empoze edildi (31- 14), ancak bu İtalya herkesle oynayabileceğini onayladı. 20 dakika sayıca az, kaptanları Lamaro’dan mahrum – yarım saatten az bir süre sonra nakavt -, startta baskı altında, rakiplerinin aksine ovali hareket ettirmeye ve 82.000 Londra seyircisini eğlendirmeye çalıştılar. Yakalanması zor Capuozzo’nun yarışları, olağanüstü Negri’nin mücadeleleri, Riccioni ve Fusco’nun hedefleri, Polledri’nin dönüşü. İlk 40’da beyazların saldırganlığından bizimkiler fazlasıyla zarar gördü. Ruzza, görüşmenin sonunda Sky’ın mikrofonlarına “Başlangıçta disiplinsiz ve biraz yavaştık, çok fazla şey kabul ettik” diye itiraf etti. “İlk yarım saatte her şey zorlaştı, dağıldık. Ancak ikinci yarı toparla iyi şeyler göstererek geri döndük. Yine bazı hatalar yaptık ama daha etkiliydik”. Ve güzel bir işaretlemenin yazarı Riccioni: “Bundan daha iyisini yapabiliriz. Bu maçlardan ders çıkarmalıyız. Ancak iki yıl öncesine kıyasla, ileriye doğru atılan adımlar çok büyük. Gelecekte hakemin daha dikkatli olacağını umuyoruz.” 2 hafta boyunca Roma’da İrlanda ile karşılaşmak için sabırsızlanıyoruz”.
Lamaro ko, Cannone sarısı: iki İngiliz denemesi
Maç çirkin, anlayışsız bir şekilde başlıyor, Azzurri – düzenli bir hücumdan ıslık çalan birkaç gizemli vuruştan sonra – 22 metrelerinden çıkamayan ve İngiltere ile Willis ile penaltouch denemesi yapan, sonuç Lorenzo Cannone tarafından faul yapıldığı iddia edildi. İtalya 3 puan toplamaktan vazgeçer ve buharlaşan bir serbest vuruş için dizilişe girer, İngiliz atağı ve Itoje, Kaptan Lamaro’yu yere serer. Beyazlar oynamamıza izin vermiyor, fiziksel olarak hakimler ve Lorenzo Cannone için sarı kartın ardından Chessum ile ikinci gol geliyor.
Boğulmuş Azzurri, rakip saldırı hakimdir
Van Poortvliet’in denemesi için Malins’in Menoncello’yu nakavt ettiği muhteşem numara, hakem tarafından iptal edildi, ancak hakem ev sahiplerine bir ceza daha verdi: Başka bir sıralı aşamadan, yine bir saldırgandan (fahişe George) üçüncü deneme geliyor. 8 numaramızın geçici olarak ihraç edilmesi 12 puana mal oldu: üçüncü pivotun dönüşünden sonra İtalya oval oynamaya çalışıyor, ancak rakip baskı amansız. Azzurri, forvetlerin gücüyle zorbalık yapan diğerleri tarafından boğulmuş, kendilerini ifade edemiyor. İlk yarı 0-19 skorla bitiyor.
Riccioni ikinci yarıda gol attı ve Fusco ikiye katladı!
Riccioni’nin ikinci yarının 4. dakikasında, muhteşem bir dizi buluşma noktası ve Capuozzo’ya güzel bir ara verdikten sonra gol atarken gösterdiği kararlılık, – bu maç nasıl biterse bitsin – İtalya’nın herkesle karşılaşabilecek bir takım olduğunun teyidi. bugünkü gibi kötü ve alaycı İngiltere. Negri’nin Farrell’in o kendini beğenmiş provokatörüyle mücadelesi yeni bir sinyal. Ancak Yeni Zelandalı hakem Doleman, İtalyan forvet oyuncusunu tekrar cezalandırdı: penaltı denemesi ve Ferrari için sarı kart. Ancak ölüm cezası gibi görünüyor.
Arrembante finali, Azzurri son ana kadar hücumda
15’te İtalya, oynamaya, bacakları ve topu hareket ettirmeye devam ediyor. Bir dizi maceralı yarıştan, her zamanki Capuozzo’nun yanı sıra Bruno ve Polledri sayesinde, yeni giren Fusco, hayatının geri kalanında hatırlayacağı bir gol atıyor. Alan dönüşür. Azzurri oynamaya devam ediyor, Allan’dan bir tekme Ruzza’yı yakalamak için gidiyor ve Twickenham stadyumu, İtalyan ragbisinin özgürlük arzusunu şaşırtıyor. Ancak İngiltere temellere döndü, saldırıyı kullandı ve Arundell bayrakla gol attı. İtalya pes etmiyor, aksine: finalde ev sahiplerine tekrar saldırıyorlar ve onları 22’lerinde kapatıyorlar. Bu acı veren bir yenilgi, ancak bu adamlar gelecekte önemli tatminler elde edebileceklerini gösterdiler. Ve ilk düşüncem 24 Şubat Cumartesi günü İrlanda ile Roma’da yapılacak bir sonraki toplantıya gidiyor.
İngiltere-İtalya 31-14 (19-0)
Golcüler: 13′ Willis tr deneyin. Farrell, 28′ Chessum tr deneyin. Farrell, 36′ George’u dene; 4′ st meta Riccioni tr. Allan, 10′ İngiltere serbest vuruşu, 23′ Fusco tr deneyin. Allan, 30. gol Arundell.
İngiltere: Komiser – Malins, Slade, Lawrence, Hassell-Collins (15’inci Arundell) – Farrell, Van Poortvliet (20’inci Mitchell) – Dombrandt (25’inci Isiekwe), Willis (13’üncü Earl), Ludlam – Chessum, Itoje – Sinckler (10’uncu Cole), George (34’üncü Walker), Genge (15’inci Vunipola).
İtalya: Capuozzo – Padovani, Brex, Morisi (7′ st Bruno), Menoncello – Allan, Varney (22′ st Fusco) – Lorenzo Cannone (17′ st Polledri), Lamaro (24′ st Zuliani), Negri – Ruzza, Niccolò Cannone (32’inci Iachizzi) – Riccioni (8’inci Ferrari), Nicotera (20’inci Bigi), Fischetti (15’inci Zani).
Hakem: Doleman (Yeni Zelanda)
Not: 28′ sarı karttan Lorenzo Cannone, 10′ Ferrari; seyirci 81.609
Lamaro ko, Cannone sarısı: iki İngiliz denemesi
Maç çirkin, anlayışsız bir şekilde başlıyor, Azzurri – düzenli bir hücumdan ıslık çalan birkaç gizemli vuruştan sonra – 22 metrelerinden çıkamayan ve İngiltere ile Willis ile penaltouch denemesi yapan, sonuç Lorenzo Cannone tarafından faul yapıldığı iddia edildi. İtalya 3 puan toplamaktan vazgeçer ve buharlaşan bir serbest vuruş için dizilişe girer, İngiliz atağı ve Itoje, Kaptan Lamaro’yu yere serer. Beyazlar oynamamıza izin vermiyor, fiziksel olarak hakimler ve Lorenzo Cannone için sarı kartın ardından Chessum ile ikinci gol geliyor.
Boğulmuş Azzurri, rakip saldırı hakimdir
Van Poortvliet’in denemesi için Malins’in Menoncello’yu nakavt ettiği muhteşem numara, hakem tarafından iptal edildi, ancak hakem ev sahiplerine bir ceza daha verdi: Başka bir sıralı aşamadan, yine bir saldırgandan (fahişe George) üçüncü deneme geliyor. 8 numaramızın geçici olarak ihraç edilmesi 12 puana mal oldu: üçüncü pivotun dönüşünden sonra İtalya oval oynamaya çalışıyor, ancak rakip baskı amansız. Azzurri, forvetlerin gücüyle zorbalık yapan diğerleri tarafından boğulmuş, kendilerini ifade edemiyor. İlk yarı 0-19 skorla bitiyor.
Riccioni ikinci yarıda gol attı ve Fusco ikiye katladı!
Riccioni’nin ikinci yarının 4. dakikasında, muhteşem bir dizi buluşma noktası ve Capuozzo’ya güzel bir ara verdikten sonra gol atarken gösterdiği kararlılık, – bu maç nasıl biterse bitsin – İtalya’nın herkesle karşılaşabilecek bir takım olduğunun teyidi. bugünkü gibi kötü ve alaycı İngiltere. Negri’nin Farrell’in o kendini beğenmiş provokatörüyle mücadelesi yeni bir sinyal. Ancak Yeni Zelandalı hakem Doleman, İtalyan forvet oyuncusunu tekrar cezalandırdı: penaltı denemesi ve Ferrari için sarı kart. Ancak ölüm cezası gibi görünüyor.
Arrembante finali, Azzurri son ana kadar hücumda
15’te İtalya, oynamaya, bacakları ve topu hareket ettirmeye devam ediyor. Bir dizi maceralı yarıştan, her zamanki Capuozzo’nun yanı sıra Bruno ve Polledri sayesinde, yeni giren Fusco, hayatının geri kalanında hatırlayacağı bir gol atıyor. Alan dönüşür. Azzurri oynamaya devam ediyor, Allan’dan bir tekme Ruzza’yı yakalamak için gidiyor ve Twickenham stadyumu, İtalyan ragbisinin özgürlük arzusunu şaşırtıyor. Ancak İngiltere temellere döndü, saldırıyı kullandı ve Arundell bayrakla gol attı. İtalya pes etmiyor, aksine: finalde ev sahiplerine tekrar saldırıyorlar ve onları 22’lerinde kapatıyorlar. Bu acı veren bir yenilgi, ancak bu adamlar gelecekte önemli tatminler elde edebileceklerini gösterdiler. Ve ilk düşüncem 24 Şubat Cumartesi günü İrlanda ile Roma’da yapılacak bir sonraki toplantıya gidiyor.
İngiltere-İtalya 31-14 (19-0)
Golcüler: 13′ Willis tr deneyin. Farrell, 28′ Chessum tr deneyin. Farrell, 36′ George’u dene; 4′ st meta Riccioni tr. Allan, 10′ İngiltere serbest vuruşu, 23′ Fusco tr deneyin. Allan, 30. gol Arundell.
İngiltere: Komiser – Malins, Slade, Lawrence, Hassell-Collins (15’inci Arundell) – Farrell, Van Poortvliet (20’inci Mitchell) – Dombrandt (25’inci Isiekwe), Willis (13’üncü Earl), Ludlam – Chessum, Itoje – Sinckler (10’uncu Cole), George (34’üncü Walker), Genge (15’inci Vunipola).
İtalya: Capuozzo – Padovani, Brex, Morisi (7′ st Bruno), Menoncello – Allan, Varney (22′ st Fusco) – Lorenzo Cannone (17′ st Polledri), Lamaro (24′ st Zuliani), Negri – Ruzza, Niccolò Cannone (32’inci Iachizzi) – Riccioni (8’inci Ferrari), Nicotera (20’inci Bigi), Fischetti (15’inci Zani).
Hakem: Doleman (Yeni Zelanda)
Not: 28′ sarı karttan Lorenzo Cannone, 10′ Ferrari; seyirci 81.609