Dünyanın çoğu Afrika'yı yoksul ortaklar olarak düşünmek ve dünyadaki sadece nüfus ve GSYİH'nın küçük bir kısmını temizlemek için kullanılır – ama ya bu değişebilirse?
Uluslararası Para Fonu'ndan uzmanlar “Afrika yüzyılına” girdiğimizi savundu. O kadar ileri gitmezdim, ama derinlemesine demografik ve diğer değişikliklere işaret etme haklısınız, bu da Afrika'nın dünyada çok daha önemli bir rol oynayacağını gösteriyor.
Birkaç veri noktası:
Afrikalılar “Wesh” (“Neler oluyor?”) Ve Deuxième Bürosu (kelimenin tam anlamıyla “Mistress” anlamına geliyor) gibi terimleri şekillendiriyor.
Bununla birlikte, Afrika'nın artan bir kaos, mülteci ve insani kriz kaynağı haline gelerek alakalı olabileceği de mantıklı görünüyor.
Aralık ayında, tüm bunları Afrika üzerinden güçlü ve zayıf yönleri vurgulayan bir gezide düşündüm. Güney Madagaskar'daki Marfuti adlı bir köyde, kendimi Joroaze ve sekiz çocuğu adlı bir kadının kulübesine bastırdım, en az üçü yetersiz beslenen.
İklim değişikliği, bitkileri yok etmek ve açlık yaymak için bölgedeki kuraklığı çok daha sık hale getirmiş gibi görünüyor. Su almak için Joroaze bir sonraki çeşmeye üç saatlik bir dönüş yolculuğu yapmak zorunda. Bana kulübesindeki tek yemeğin vahşi kaktüsten toplanan meyveleri olan bir kova olduğunu gösterdi.
Kuraklık koşulları devam ettiğinde veya kötüleştiğinde sizin gibi köylülerin sizin gibi köylülerin nasıl iyileştirebileceği açık değil.
“Ben küçük bir kızken yeterince yağmur vardı,” dedi 60 yaşındaki Elder köyü Ratsolo. “Şimdi yağmur kayboldu.”
Bu ve diğer köylerdeki insanlara Amerikan başkanının adını bilip bilmediklerini sordum. Hiçbiri ve bazıları Amerika Birleşik Devletleri'ni hiç duymamıştı. Bununla birlikte, köy çocukları bazen Amerika Birleşik Devletleri'ne açılmak için Amerikan karbon emisyonlarına açlıktan sorumlu görünmektedir.
Afrika koşullarının diğer bölümlerinde koşullar daha da kötüdür. Barış Araştırma Enstitüsü Oslo, Haziran ayında geçen Haziran ayında Afrika'daki çatışmaların sayısının on yıl içinde neredeyse iki katına çıktığını bildirdi.
Birkaç ay önce Sudan Chad sınırındaydım ve Sudan halkını harap eden İç Savaş ve kıtlık hakkında rapor verdim. Benzer şekilde, Batı Afrika'nın yoksul Sahel Kuşağı – Mali, Nijer ve Burkina Faso gibi ülkeler – terörizm ve çatışmalarla yırtılmıştır, böylece büyük bir kaos bölgesi haline gelebilir. 1982'de bir hukuk öğrencisi olarak ilk kez Sahel'den geçtim ve bugün birçok yönden o zamandan daha kötü.
Kongo benim için çok önemli, kısmen onlarca yıldır orada raporlarım nedeniyle. 1960 yılında Pro Head BIP, Güney Kore'nin iki katından fazlaydı. Bununla birlikte, Kongo'dan GSYİH hatırlandı ve bugün Güney Kore, Kongo ile karşılaştırılamayan sanayileşmiş bir demokrasidir.
Doksanların başlarında, kişi başına Subsahara Afrika Çin'den daha zengindi. Şimdi Çin çok daha iyi gidiyor. Aslında, Afrika ve dünyanın geri kalanı arasındaki boşluk genişliyor. Afrika 1990'da dünyanın kollarının yüzde 14'ünü yaptı, ancak ekonomist mevcut eğilimlerin 2030'da yüzde 80 artacağını hesapladı.
Afrika'ya doğrudan yabancı yatırımlar küçüktür: Küçük Orta Amerika, Afrika'nın her yerindeki kadar sermayeyi çekiyor.
Çin'in Afrika'daki halkla ilişkileri ABD'yi bir süre kıtaya götürdü, ancak şimdi Çin azalıyor ve Trump yönetimi yardım programlarını ortaya koyuyor ve kadınlar için bazı sağlık girişimlerinin desteğini sona erdirdi. Bu muazzam zorluklara neden olacak ve daha fazlası olabilir: ilk döneminde Donald Trump, Afrika'daki tüm Amerikan mesajlarını kapattığını bildirdi.
Ancak Afrika'nın zorlukları muazzam olduğunda, Afrika'da da çok umudum var. On yıllar boyunca 54 ülkesinin 53'ünü ziyaret ettim ve bugün muazzam eğitim kazanımları ve kıtayı ileriye taşımaya istekli yöneticilerin ortaya çıkışını görüyorum.
Seyşeller, ekonomiyi harap eden sert kontrollere sahip uzun bir partili bir durumdu. 2008'de bir mali kriz zorladı ve o zamandan beri ülke modern bir ekonomi kurdu, turizmi teşvik etti ve dijital göçebeleri çekti (ucuz vergi politikası ile güzel bir adayı yenmek zor).
Ben Seyşeller Başkan Yardımcısı Ahmed AFIF'deyim ve bazen kıtanın büyük bir bölümünü yok etti. Afrikalı liderlerin sömürgeciliği veya köle ticaretini kendi başarısızlıklarından mazeret olarak kullandıklarını söyledi.
“Şimdi odak noktamız sadece geçmişi suçlamak zorunda değil” dedi. “Odak noktamız dünyamızı nasıl değiştirebileceğimize dair olmalı.”
Bu, son seyahatimde, özellikle genç Afrikalılardan sık sık duyduğum bir konuydu. Kıta genç, ama liderliği genellikle yaşlı insanlar – Kamerun'dan Başkan Paul Biya 92 yaşında ve 42 yıl boyunca iktidarda olacak – ve gençler daha iyi bir liderlikten sonra umutsuz.
Yaz aylarında, Kenya'da Başkan William Ruto'nun bir vergi teklifini geri çekmek için Kenya'da patlak verdiğini ve kabinesini serbest bıraktığı büyük hükümet protestoları ortaya çıktı.
“Daha eski nesil tarafından aldatılmış hissediyoruz,” dedi 24 yaşındaki Namayi Auma, büyüdüğü Kibera gecekondu mahallesinde. En büyük kız kardeşi 33, resmi bir eğitim alamadı, ancak Namayi Nairobi Üniversitesi'ni yeni tamamladı ve okulunu kullanmayı hedefliyor.
“Eğitim artık bu neslin silahımız haline geldi” dedi. “Buradaki diğer ülkelerde gördüğümüz olasılıkları istiyoruz.
“Biz sabırlı değiliz.”
Bu sabırsız gençler değişikliklere neden olabilir mi? Bilmiyorum.
2019'da Sudan vatandaşları despotik hükümetlerini devirmek için işkence, tecavüz ve katliam meydan okuyor. Ancak göstericilerin tüm cesareti ve vizyonları için ordu sadece iki yıl sonra iktidara geldi ve ülke o zamandan beri korkunç bir iç savaşa sarıldı.
Ancak, vahşet yapan milisler göz önüne alındığında bile, Sudan sivil toplumu Nobel Barış Ödülü'ne aday gösterilen “acil durum kötüleri” düzenledi.
Dave Egger'in en çok satan kitabı “Bu nedir?” Kitaptan parayla Deng, Güney Sudan'daki çocuklar için mükemmel bir lise başlattı ve orada iç savaşı durdurmayı başardı.
Benzer şekilde, neredeyse hiç resmi bir eğitim almayan Kennedy Odede adında karizmatik bir genç adam, Wesleyan Üniversitesi bursla yüksek teknoloji ürünü bir işleme ve dağıtım programı üstlenene kadar Kenya'da başladı.
“Bizim neslimizin sloganı:” Biz ebeveynlerimiz değiliz! “Odede bir şey var.
Bu nesil farklı ve çok daha güçlü görünüyor.
En başarılı Afrika ülkelerinden biri, teknoloji ve yatırım şirketleri için başarılı bir çok etnili liman olan Mauritius'tur (ayrıca güzel ada plajlarıyla). Mauritius'taki Afrika Liderlik Üniversitesi'nde, öğrenciler ülkelerini ve kıtalarını nasıl yetiştireceklerini öğrenmek için Afrika'nın her yerinden geliyorlar.
Bazı öğrenciler Kaliforniya'daki Silikon Vadisi'ne bir gezi yaptılar ve geri döndükten sonra kendi teknik girişimcilik programını başlattı ve bu da öğrencilerin 26 girişimine yol açtı.
Kamerun öğrencisi Nomboh Evans Kunchu, “10 yıl içinde kendi şirketimi yönetmek istiyorum,” dedi ve Afrika'daki Gen Z girişimcileri hakkında bir kitap yazdı.
İyimserliğimi şaşırtan bir faktör deneyimdir. Zaten 2012'de, Afrika'nın büyük bir kısmı geliştiğinde ve IMF, Afrika'nın 2011 ve 2015 yılları arasında dünyanın en hızlı büyüyen ekonomisinden yedisini suçladığını tahmin ettiğinde, “Afrika On The Rise” tarafından yönetilen bir sütun yazdım.
Geçmişe bakıldığında, kıtanın beklentileri yaklaşık olarak sütunun çevrimiçi olduğu anda başladı.
Dünyanın geri kalanının arkasında neden bu kadar çok Afrika'nın kaldığına dair birçok tartışma var ve sömürgecilik sık sık belirtiliyor. Ancak benim için en önemli faktör zayıf hükümetti (bu da bazen sömürgecilikte kökleri var). Sürekli güçlü bir liderlikten (Botsvana gibi) sahip olan ülkeler kendilerini iyi hale getirdiler, ancak çok fazla kişi kararsız kleptokrasilerdi.
19 yaşındaki Kenya gazeteciliği öğrencisi Diana Kasina, “Hükümetimiz bizi yıkıyor” dedi. “İngilizler sorun bıraktı, ama bu uzun zaman önceydi. Sokakların sorunları varsa, İngiltere'nin hatası değildir. Hükümetimizin suçu budur. “
Bu popüler baskı altında, liderlik bazı yerlerde gelişir. Yüksek eğitimli sayılar ortaya çıkar.
Batı Afrika'da bir yıldız, Harvard ziyareti Sierra Leone'de büyüyen Moinina David Sengegebah, doktora derecesine sahip. MIT'den ve daha sonra IBM Sengebah için Baş İnovasyon Görevlisi olarak Sierra Leone'ye döndü ve daha sonra ülkesindeki okulu geliştirmek için büyük bir ilerlemeyi denetledi. O zamandan beri sens ülkesinin başbakanına terfi etti. İçinde hangi daha iyi liderliğin kıtayı sunabileceğini görüyorum.
Birçok insan, doğal düzenin Amerika ve Avrupa'nın dünyaya hakim olduğuna inanıyor, ancak tarihsel anlamda bu sadece birkaç yüzyıl olan yeni bir fenomen. Tarihin çoğu için Asya dünyayı GSYİH'da ve nüfus arasında yönetti. Belki de demografi Afrika nihayet yükselmek için bir dönüş yapacak.
Afrika üzerinden genelleme yapmak zordur. Ancak hayatımızdaki kıtanın daha önemli hale geldiğinden şüpheleniyorum – bunun başarısından mı yoksa kavgadan mı kaynaklandığından emin değilim. Büyük olasılıkla her ikisi de.
Uluslararası Para Fonu'ndan uzmanlar “Afrika yüzyılına” girdiğimizi savundu. O kadar ileri gitmezdim, ama derinlemesine demografik ve diğer değişikliklere işaret etme haklısınız, bu da Afrika'nın dünyada çok daha önemli bir rol oynayacağını gösteriyor.
Birkaç veri noktası:
Başka yerlerde Afrika, dünya nüfusunun artan bir oranını yapacak. Afrika, 1970'lerin başlarına kadar dünya nüfusunun yüzde 10'undan daha azını oluşturdu, ancak Lancet'teki bir demografik tahmin, dünya bebeklerinin yüzde 54'ünün Sahra'nın güneyindeki Afrika'daki Subsahara'da doğduğunu gösteriyor. Kuzey Afrika'yı dinleyin ve oran daha da yüksek.
Bir asır önce benzer sayıda Afrikalı ve Kuzey Amerikalı vardı. Şimdi çok fazla Afrikalı var. 2100 civarında beş kat daha fazla Afrikalı olması bekleniyor.
2100 civarında dünya nüfusunun yüzde 80'inden fazlasının Afrika veya Asya olması bekleniyor.
2100'de en kalabalık Fransızca konuşan ülkeler Demokratik Kongo ve Fildişi Sahili Cumhuriyeti olarak tahmin ediliyor. Çoğu Fransızca konuşmacı olan şehir Paris değil, Kinshasa, Kongo. Bir tahmin, Fransız konuşmacıların yüzde 85'inin 2050 yılına kadar Afrika'da yaşayabileceğini gösteriyor.
2001'den 2010'a kadar, dünyanın en hızlı büyüyen on ekonomisinden altısı Afrika'daydı ve neyin mümkün olduğu anlamına geliyordu. Afrika büyümesi yavaşladı, ancak Dünya Bankası, Afrika'nın 2024'te Sahra'nın yüzde 3,6 güneyinde büyüdüğünü ve bu yıl Asya'nın yüzde 4,4'ünün tahmininden daha yavaş yüzde 4,2 büyüyeceğini tahmin ediyor.
Afrikalılar “Wesh” (“Neler oluyor?”) Ve Deuxième Bürosu (kelimenin tam anlamıyla “Mistress” anlamına geliyor) gibi terimleri şekillendiriyor.
Bununla birlikte, Afrika'nın artan bir kaos, mülteci ve insani kriz kaynağı haline gelerek alakalı olabileceği de mantıklı görünüyor.
Aralık ayında, tüm bunları Afrika üzerinden güçlü ve zayıf yönleri vurgulayan bir gezide düşündüm. Güney Madagaskar'daki Marfuti adlı bir köyde, kendimi Joroaze ve sekiz çocuğu adlı bir kadının kulübesine bastırdım, en az üçü yetersiz beslenen.
İklim değişikliği, bitkileri yok etmek ve açlık yaymak için bölgedeki kuraklığı çok daha sık hale getirmiş gibi görünüyor. Su almak için Joroaze bir sonraki çeşmeye üç saatlik bir dönüş yolculuğu yapmak zorunda. Bana kulübesindeki tek yemeğin vahşi kaktüsten toplanan meyveleri olan bir kova olduğunu gösterdi.
Kuraklık koşulları devam ettiğinde veya kötüleştiğinde sizin gibi köylülerin sizin gibi köylülerin nasıl iyileştirebileceği açık değil.
“Ben küçük bir kızken yeterince yağmur vardı,” dedi 60 yaşındaki Elder köyü Ratsolo. “Şimdi yağmur kayboldu.”
Bu ve diğer köylerdeki insanlara Amerikan başkanının adını bilip bilmediklerini sordum. Hiçbiri ve bazıları Amerika Birleşik Devletleri'ni hiç duymamıştı. Bununla birlikte, köy çocukları bazen Amerika Birleşik Devletleri'ne açılmak için Amerikan karbon emisyonlarına açlıktan sorumlu görünmektedir.
Afrika koşullarının diğer bölümlerinde koşullar daha da kötüdür. Barış Araştırma Enstitüsü Oslo, Haziran ayında geçen Haziran ayında Afrika'daki çatışmaların sayısının on yıl içinde neredeyse iki katına çıktığını bildirdi.
Birkaç ay önce Sudan Chad sınırındaydım ve Sudan halkını harap eden İç Savaş ve kıtlık hakkında rapor verdim. Benzer şekilde, Batı Afrika'nın yoksul Sahel Kuşağı – Mali, Nijer ve Burkina Faso gibi ülkeler – terörizm ve çatışmalarla yırtılmıştır, böylece büyük bir kaos bölgesi haline gelebilir. 1982'de bir hukuk öğrencisi olarak ilk kez Sahel'den geçtim ve bugün birçok yönden o zamandan daha kötü.
Kongo benim için çok önemli, kısmen onlarca yıldır orada raporlarım nedeniyle. 1960 yılında Pro Head BIP, Güney Kore'nin iki katından fazlaydı. Bununla birlikte, Kongo'dan GSYİH hatırlandı ve bugün Güney Kore, Kongo ile karşılaştırılamayan sanayileşmiş bir demokrasidir.
Doksanların başlarında, kişi başına Subsahara Afrika Çin'den daha zengindi. Şimdi Çin çok daha iyi gidiyor. Aslında, Afrika ve dünyanın geri kalanı arasındaki boşluk genişliyor. Afrika 1990'da dünyanın kollarının yüzde 14'ünü yaptı, ancak ekonomist mevcut eğilimlerin 2030'da yüzde 80 artacağını hesapladı.
Afrika'ya doğrudan yabancı yatırımlar küçüktür: Küçük Orta Amerika, Afrika'nın her yerindeki kadar sermayeyi çekiyor.
Çin'in Afrika'daki halkla ilişkileri ABD'yi bir süre kıtaya götürdü, ancak şimdi Çin azalıyor ve Trump yönetimi yardım programlarını ortaya koyuyor ve kadınlar için bazı sağlık girişimlerinin desteğini sona erdirdi. Bu muazzam zorluklara neden olacak ve daha fazlası olabilir: ilk döneminde Donald Trump, Afrika'daki tüm Amerikan mesajlarını kapattığını bildirdi.
Ancak Afrika'nın zorlukları muazzam olduğunda, Afrika'da da çok umudum var. On yıllar boyunca 54 ülkesinin 53'ünü ziyaret ettim ve bugün muazzam eğitim kazanımları ve kıtayı ileriye taşımaya istekli yöneticilerin ortaya çıkışını görüyorum.
Seyşeller, ekonomiyi harap eden sert kontrollere sahip uzun bir partili bir durumdu. 2008'de bir mali kriz zorladı ve o zamandan beri ülke modern bir ekonomi kurdu, turizmi teşvik etti ve dijital göçebeleri çekti (ucuz vergi politikası ile güzel bir adayı yenmek zor).
Ben Seyşeller Başkan Yardımcısı Ahmed AFIF'deyim ve bazen kıtanın büyük bir bölümünü yok etti. Afrikalı liderlerin sömürgeciliği veya köle ticaretini kendi başarısızlıklarından mazeret olarak kullandıklarını söyledi.
“Şimdi odak noktamız sadece geçmişi suçlamak zorunda değil” dedi. “Odak noktamız dünyamızı nasıl değiştirebileceğimize dair olmalı.”
Bu, son seyahatimde, özellikle genç Afrikalılardan sık sık duyduğum bir konuydu. Kıta genç, ama liderliği genellikle yaşlı insanlar – Kamerun'dan Başkan Paul Biya 92 yaşında ve 42 yıl boyunca iktidarda olacak – ve gençler daha iyi bir liderlikten sonra umutsuz.
Yaz aylarında, Kenya'da Başkan William Ruto'nun bir vergi teklifini geri çekmek için Kenya'da patlak verdiğini ve kabinesini serbest bıraktığı büyük hükümet protestoları ortaya çıktı.
“Daha eski nesil tarafından aldatılmış hissediyoruz,” dedi 24 yaşındaki Namayi Auma, büyüdüğü Kibera gecekondu mahallesinde. En büyük kız kardeşi 33, resmi bir eğitim alamadı, ancak Namayi Nairobi Üniversitesi'ni yeni tamamladı ve okulunu kullanmayı hedefliyor.
“Eğitim artık bu neslin silahımız haline geldi” dedi. “Buradaki diğer ülkelerde gördüğümüz olasılıkları istiyoruz.
“Biz sabırlı değiliz.”
Bu sabırsız gençler değişikliklere neden olabilir mi? Bilmiyorum.
2019'da Sudan vatandaşları despotik hükümetlerini devirmek için işkence, tecavüz ve katliam meydan okuyor. Ancak göstericilerin tüm cesareti ve vizyonları için ordu sadece iki yıl sonra iktidara geldi ve ülke o zamandan beri korkunç bir iç savaşa sarıldı.
Ancak, vahşet yapan milisler göz önüne alındığında bile, Sudan sivil toplumu Nobel Barış Ödülü'ne aday gösterilen “acil durum kötüleri” düzenledi.
Dave Egger'in en çok satan kitabı “Bu nedir?” Kitaptan parayla Deng, Güney Sudan'daki çocuklar için mükemmel bir lise başlattı ve orada iç savaşı durdurmayı başardı.
Benzer şekilde, neredeyse hiç resmi bir eğitim almayan Kennedy Odede adında karizmatik bir genç adam, Wesleyan Üniversitesi bursla yüksek teknoloji ürünü bir işleme ve dağıtım programı üstlenene kadar Kenya'da başladı.
“Bizim neslimizin sloganı:” Biz ebeveynlerimiz değiliz! “Odede bir şey var.
Bu nesil farklı ve çok daha güçlü görünüyor.
En başarılı Afrika ülkelerinden biri, teknoloji ve yatırım şirketleri için başarılı bir çok etnili liman olan Mauritius'tur (ayrıca güzel ada plajlarıyla). Mauritius'taki Afrika Liderlik Üniversitesi'nde, öğrenciler ülkelerini ve kıtalarını nasıl yetiştireceklerini öğrenmek için Afrika'nın her yerinden geliyorlar.
Bazı öğrenciler Kaliforniya'daki Silikon Vadisi'ne bir gezi yaptılar ve geri döndükten sonra kendi teknik girişimcilik programını başlattı ve bu da öğrencilerin 26 girişimine yol açtı.
Kamerun öğrencisi Nomboh Evans Kunchu, “10 yıl içinde kendi şirketimi yönetmek istiyorum,” dedi ve Afrika'daki Gen Z girişimcileri hakkında bir kitap yazdı.
İyimserliğimi şaşırtan bir faktör deneyimdir. Zaten 2012'de, Afrika'nın büyük bir kısmı geliştiğinde ve IMF, Afrika'nın 2011 ve 2015 yılları arasında dünyanın en hızlı büyüyen ekonomisinden yedisini suçladığını tahmin ettiğinde, “Afrika On The Rise” tarafından yönetilen bir sütun yazdım.
Geçmişe bakıldığında, kıtanın beklentileri yaklaşık olarak sütunun çevrimiçi olduğu anda başladı.
Dünyanın geri kalanının arkasında neden bu kadar çok Afrika'nın kaldığına dair birçok tartışma var ve sömürgecilik sık sık belirtiliyor. Ancak benim için en önemli faktör zayıf hükümetti (bu da bazen sömürgecilikte kökleri var). Sürekli güçlü bir liderlikten (Botsvana gibi) sahip olan ülkeler kendilerini iyi hale getirdiler, ancak çok fazla kişi kararsız kleptokrasilerdi.
19 yaşındaki Kenya gazeteciliği öğrencisi Diana Kasina, “Hükümetimiz bizi yıkıyor” dedi. “İngilizler sorun bıraktı, ama bu uzun zaman önceydi. Sokakların sorunları varsa, İngiltere'nin hatası değildir. Hükümetimizin suçu budur. “
Bu popüler baskı altında, liderlik bazı yerlerde gelişir. Yüksek eğitimli sayılar ortaya çıkar.
Batı Afrika'da bir yıldız, Harvard ziyareti Sierra Leone'de büyüyen Moinina David Sengegebah, doktora derecesine sahip. MIT'den ve daha sonra IBM Sengebah için Baş İnovasyon Görevlisi olarak Sierra Leone'ye döndü ve daha sonra ülkesindeki okulu geliştirmek için büyük bir ilerlemeyi denetledi. O zamandan beri sens ülkesinin başbakanına terfi etti. İçinde hangi daha iyi liderliğin kıtayı sunabileceğini görüyorum.
Birçok insan, doğal düzenin Amerika ve Avrupa'nın dünyaya hakim olduğuna inanıyor, ancak tarihsel anlamda bu sadece birkaç yüzyıl olan yeni bir fenomen. Tarihin çoğu için Asya dünyayı GSYİH'da ve nüfus arasında yönetti. Belki de demografi Afrika nihayet yükselmek için bir dönüş yapacak.
Afrika üzerinden genelleme yapmak zordur. Ancak hayatımızdaki kıtanın daha önemli hale geldiğinden şüpheleniyorum – bunun başarısından mı yoksa kavgadan mı kaynaklandığından emin değilim. Büyük olasılıkla her ikisi de.